Wij hebben een top-self-drive beleefd in Namibië met elke dag nieuwe avonturen. De keuze om vanaf Windhoek naar de Oranjerivier te rijden en vandaar weer naar het Noorden en uiteindelijk af te sluiten met Etosha en de Caprivi-strip was goed. This way we saved the best for last. Het afwisselen tussen kamperen en zo nu en dan een comfortabel bedje in een B&B of tented camp is heel goed bevallen.
Slapen in een daktent op de Toyota Hilux ging prima. Het matrasje is smal (120cm?) en lang en goed om op te slapen. Er is niets leuker dan ‘s morgens vroeg je tent openritsen, je voeten op het laddertje zetten en genieten van het uitzicht.
Uit- en inklappen doe je in 2-3 minuten, echt peanuts. De kampeerterreinen variëren wat. De meeste zijn goed met oud, maar redelijk schoon sanitair. De verschillen zaten vooral in locatie/ligging, grootte van de plaatsen, voorzieningen. In Klein Aus Vista waren we helemaal happy met een plaatsje onder een enorm weavernest met de gezellig kwetterende vogeltjes om ons heen.
Aabadi Mountain Camp doet verwaarloosd aan. De sanitaire voorzieningen (the bushway) bieden een uitdaging (erg basic is prima maar dan moet er wel water zijn…).
Je hebt er wel alle ruimte en genoeg te doen in de directe omgeving (Twyfelfontein). De campsite in Sesriem is niet zo aantrekkelijk, met achterstallig onderhoud, maar het is toch de enige goede plek om te kamperen. Het zij zo.
Ihaha campsite (onze eigen keuze) viel erg tegen. Een prachtplek aan de rivier, maar daar was niets te zien. Het sanitairgebouw is onverlicht en heel erg vies. We werden lastiggevallen door bavianen en zijn na een nacht vertrokken om vervolgens de laatste nacht bij Kasane Safari Lodge door te brengen op de camping. Daar konden we ook gemakkelijk een boottrip maken op de Chobe.
We hebben echt geweldige avonturen beleefd: zwemmen in de Oranjerivier, 4×4 off road rijden bij Aussenkehr, Living Desert Safari in Dorob NP bij Swakopmund, oesters gegeten in Luderitz, het uitzicht op honderden olifanten en buffels langs de Chobe (werkelijk als in een film), selfdrive in Mahango NP (Divundu, na elke hoek nieuwe dieren), guided nightdrives, boattrips op de Linyanti en Chobe, educatieve wandeling met bushmen (San) bij Bagatelle Safari Lodge, selfdrives in Etosha (big five, dus ook luipaard, gezien!), guided trip naar de woestijnolifanten bij Twyfelfontein, olifanten voor de tent bij Nkasa Lupula Lodge.
Nkasa Lupala is werkelijk een paradijs. Simone doet er alles aan om het zijn gasten naar de zin te maken en dat lukt hem uitstekend. Wat een enthousiasteling! We moesten natuurlijk de groeten aan jou overbrengen en hij voegde eraan toe dat ie je toch wel eens als gast verwacht 😉
En, natuurlijk, hebben we ook alle ‘gewone’ toeristische hoogtepunten aangedaan: Quiver Tree Forest, Giants’ Playground, Organ Pipes, Petrified Forest, Twyfelfontein rotsgravures, Kolmanskop, Garub wilde paarden, rondrit schiereiland bij Luderitz, Welwitschia drive bij Swakopmund, heerlijk gegeten bij Restaurant The Wreck in Swakopmund en Joe’s Beerhouse in Windhoek, etcetera……
We hebben trouwens ook een bezoek gebracht aan een politiebureau (kleine aanrijding) en een huisarts. Geen onverdeeld genoegen, maar wel een kennismaking met de Namibian way of life. Misschien ben ik te vroeg met mijn feedback, want mijn hoofd en hart zijn nog een kookpot vol fantastisch Namibie… Herman zal nog wat foto’s sturen binnenkort. Hij he eft e r 6.000 geschoten en er zitten echte pareltjes tussen van het niveau Africa Geographic 🙂
De informatie die we in Namibië kregen was compleet en prettig. Heerlijk zo’n infomap met alle vouchers. Daarmee liep het overal gesmeerd. Wij hebben ontzettend genoten. Het is geworden wat we ervan hoopten. Als we nog eens teruggaan is het om met een eigen gids Kaokoland te bezoeken en misschien Waterberg Plateau te gaan zien. Verder hebben we het gevoel dat er niets ontbrak.
Annemiek en Herman