Beste Paul,
Inmiddels zijn we alweer bijna een week thuis en hebben we elkaar ook al gesproken, maar ik wilde toch nog graag een evaluatie van onze reis per mail nog naar je sturen.
Allereerst willen we je weer bedanken voor je advies en altijd snelle reactie. En dat geldt zowel voor de reis, maar ook tijdens en zelfs na de reis. Met jouw kennis en contacten hebben we een geweldige reis kunnen samenstellen. Het is een compleet andere reis geworden als vorig jaar (vorig jaar hebben we de Botswana kampeerspecial gedaan), nu hebben we een veel actievere vakantie gehad en hebben we de natuur en het wild op een heel andere manier beleefd.
We begonnen onze reis in Victoria Falls in de accommodatie Old Ursula Camp. Een kleinschalig kamp met geweldig uitzicht op Stanley & Livingstone Game Reserve. De gastheer en gastvrouw doen werkelijk alles om het naar je zin te maken. Het eten is er heerlijk en het is ook leuk dat ze tijdens je verblijf activiteiten in het Game Reserve aanbieden. Zo hebben we een middag/avond gamedrive in het park gedaan.
Daarna zijn we naar Hwange NP gegaan voor de 5-daagse wandeling met Leon Varley. Leon is echt een expert en kan van alles vertellen over het gebied, dieren, planten. Hij heeft wel een heel stevige pas erin bij de wandelingen, dus dat was voor ons flink aanpoten. Leon was, toen wij er waren, betrokken bij het rhino counting project, dus hij was er heel erg op gebrand om sporen te vinden van een neushoorn, maar uiteraard werd er ook uitgekeken naar andere sporen. Qua wild hebben we te voet helaas niet veel gezien, maar wat je ziet beleef je op een veel intensere manier dan als je in een auto zit. Te voet hebben we in ieder geval olifanten, giraffes, hyena’s, zebra’s, buffels en veel hertsoorten gezien. Maar het absolute hoogtepunt was de 3e wandeldag, toen we relatief verse sporen van een moederneushoorn met haar kind vonden. Het was geweldig te zien hoe Leon met zijn tracker het spoor probeerden te volgen. Handen worden in de ontlasting van de poep gestopt om te kijken of het nog warm is. Je volgt letterlijk de weg die de neushoorn heeft afgelegd. Je ziet waar ze hebben gegeten, waar ze hebben gelegen. Een paar keer zijn we het spoor kwijt geraakt, maar door steeds groter wordende rondjes rondom het laatste spoor te lopen, konden we het spoor gelukkig weer oppikken. Uiteindelijk na een paar uur zoeken zagen we moederneushoorn en haar zoon in de schaduw rusten. Het was perfect! De wind stond goed en we hebben bijna een half uur zicht gehad op de neushoorns. Op deze manier dit dier wat op uitsterven staat te mogen zien, is het mooiste wat wij ons konden wensen. Zelfs Leon Varley en zijn tracker gingen helemaal uit hun dak!
Na Hwange NP zijn we weer terug naar Victoria Falls gegaan. We verbleven in Ilala Lodge. Na 5 dagen bush komt er dan wel echt heel veel luxe op je af en daar hebben we echt heel erg van genoten. Het is een hele mooie lodge op slechts een paar minuten lopen van de Falls. Het eten daar is ook echt een aanrader!
Een ander hoogtepunt voor ons was de ochtend met de Anti-poaching Unit van Victoria Falls. Charles Brightman nam ons mee en vertelde ons alles over de in 1999 opgerichte unit. Het is heel fijn om te zien dat ze al diverse successen geboekt hebben, maar dat stroperij helaas nog steeds een ontzettend groot probleem is. Waar we heel erg van schrokken was de hoeveelheid troep in de ontlasting van de olifanten. Bij een olifant vonden we zelfs tandpastatubes, glasscherven en scheermesjes in zijn ontlasting. Charles heeft hier ook allemaal foto’s van gemaakt om aan te tonen bij de gemeente dat ook afval een groot probleem is. Wat heel heftig was, is dat we opeens verse voetafdrukken van mensen vonden in een gebied waar geen mensen mogen komen. Zeker omdat dit in de buurt was van een mineraalplek waar veel dieren mineralen komen eten. Vaak wordt op deze plekken gif gestrooid, zodat de stropers geen dieren hoeven te schieten (want dat maakt teveel kabaal). Dit was dus groot alarm. En opeens zagen we de me nsen zelfs lopen. Charles veranderde meteen van houding en laadde zijn geweer. “Gelukkig” bleken het 5 vrouwen te zijn die alleen hout aan het stropen waren. Zij werden meegenomen naar het kantoor en krijgen daar uitleg waarom ze dit niet mogen doen en dat het ook voor hun heel gevaarlijk is, immers ze lopen in een gebied waar gevaarlijke dieren vrij rondlopen. In ieder geval vonden wij deze ochtend echt heel bijzonder. Het geld wat je betaald wordt goed besteed en wij kunnen alleen maar respect hebben voor de passie van Charles Brightman. Absoluut een aanrader!
Daarna zijn we naar Kariba gevlogen en vanuit daar werden we opgehaald voor onze 4-daagse kanotocht over de Zambezi. We waren met z’n tweetjes samen met twee gidsen, dus echt een privesafari. We kanoën in de komende dagen 75km naar Mana Pools. Ook deze trip was super goed verzorgt! We hebben veel vogels, olifanten, krokodillen en nijlpaarden gezien en zelfs een leeuwin langs de waterkant. Helaas hebben we twee dagen flinke tegenwind gehad en daardoor werd de rivier heel erg wild. Water sloeg constant in de kano’s en dat werd op een gegeven moment zo heftig dat de gidsen terecht besloten de kanotocht voor een paar uur af te breken en dat we als de rivier wat rustiger zou worden pas weer het water op zouden gaan. Hieruit kunnen we alleen maar concluderen dat Going Africa met heel professionele partners samenwerkt!
In Mana Pools hebben we 2 nachten op Kanga Camp geslapen. Een kamp met 6 tenten, waarvan er 5 rondom een waterhole gevestigd zijn. Iedere dag wordt er water in deze waterhole gepompt, wat een enorme aantrekkingskracht op dieren heeft. Je hoeft eigenlijk niet weg te gaan van het kamp, want het wild komt wel naar je toe. Mocht je toch iets willen doen biedt Kanga camp in de ochtend en middag activiteiten aan in hun prive gebied (wel onderdeel van Mana Pools). Hoogtepunt voor ons was een begroetingsceremonie van een leeuwenfamilie te zien (tijdens gamedrive). Het mannetje was, zo vertelde de gidsen, een aantal dagen weggeweest en ontmoette net zijn familie weer. Geweldig om te zien dat ze elkaar allemaal kopjes geven en zelfs de welpjes naar het mannetje opspringen. Ook hebben we een luipaard in ons kamp gehad wat kwam drinken. Kanga Camp is een hele mooie locatie, maar probeer wel te bedingen dat je een tent krijgt die aan de waterhole ligt. Tent 6 ligt helaas aan de andere kant van het pad met uitzicht op een klein vogelbadje.
Als laatste hebben we de Mana Shoreline Walking Safari gedaan. Hierbij loop je van kamp naar kamp. Waarbij het kamp door de campcrew wordt opgezet en afgebroken. Het wandelen gaat in een redelijk rustig tempo, maar je loopt wel tussen de 15-20km per dag. Dit in temperaturen van 45graden is best zwaar en ondanks dat we weten dat Mana Pools heel warm kan worden, was dit wel afzien. Maar wat je om je heen ziet is wel echt prachtig! Mana Pools heeft iets magisch en ik denk dat iedereen die er ooit geweest is dit kan beamen. Hoogtepunt was het zien van een leeuw terwijl we te voet zijn spoor waren gevolgd, maar ook een groep van 7 krokodillen die in het water voor ons kamp een nijlpaard aan het verslinden waren. Zo veel oergeweld, dit had ik tot dan toe alleen nog maar op tv gezien. De allerlaatste uren hebben we nog een gamedrive door het park gemaakt en we werden toen nog beloond met een grote groep wilde honden en een groep leeuwinnen.
Het is een iets langer verhaal geworden dan gedacht, maar dat krijg je als je zo enthousiast bent. Paul, dank je wel voor het regelen van deze mooie en bijzondere reis, je enthousiasme, uitleg en uitzoekwerk. We hebben een geweldige tijd gehad.
Groeten Thijs en Noreen
